آسنی

"خلقت آدم (اثر میکل آنژ)  The Creation of Adam by Michelangelo" 

آنکه جهان را آفریده ، همو نخستین داستان سراست ؛ که جهان ، جهانی ست از داستان. آفرینش ، هزار داستانی ست که به وسعت شمارگان ِ ناپیدای ستارگان ، قصه ای برای روایت دارد .

پس دور از انتظار نیست که نوع انسان، که بخش کوچکی از پیکره ی داستانی ِ جهان است ، خود نیز خالق و مخلوق جهانی از داستان بشود . چونانکه نخستین یادگارهای نیاکان مان را با قصه های اساطیری به میراث برده ایم ، تا اساطیر سازنده ی هویت هر ملیتی بشود.

زندگی انسان ، چنان با داستان درهم تنیده شده که از نخستین تجربه های هر انسانی غوطه وری در جهان رنگارنگ قصه و داستان است. شیرین ترین خاطره های هر انسانی، شنیدن قصه و داستان با گرمای صدای مادرانه است.

ماندگارترین خاطره ی من ، بخشی از منظومه ای روایی است که مادرم، برای من و خواهرانم، به هنگام خواب روایت می کرد.

مادر، قصه را این گونه آغاز می کرد :

" آسنی^*" گمه سیب زمنِ گل چمنِ حوّای زلیخای...